Poradnik „Zarządzanie ryzykiem katastrof w światowym dziedzictwie”
Powrót
Zarzadzenie Ryzykiem Katastrof
Data publikacji: 2 grudnia 2021

Narodowy Instytut Dziedzictwa przygotował polską wersję językową kolejnego z serii poradników światowego dziedzictwa pn. „Zarządzanie ryzykiem katastrof w światowym dziedzictwie”.

Publikacja tej serii jest wspólnym przedsięwzięciem trzech organizacji doradczych Konwencji światowego dziedzictwa (ICCROM, ICOMOS i IUCN) i Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO. Poradniki mają na celu pomóc władzom zajmującym się ochroną dziedzictwa, lokalnym samorządom, zarządcom i opiekunom miejsc oraz lokalnym społecznościom związanym z miejscami światowego dziedzictwa, a także innym interesariuszom w procesie rozpoznania i ochrony dziedzictwa jakim zarządzają. 

Mimo, że statystyki dotyczące ryzyka występowania katastrof nie uwzględniają zagadnienia dziedzictwa, zarówno dobra kulturowe, jak i przyrodnicze są w coraz większym stopniu narażone na oddziaływanie zjawisk, które mogą zagrozić dziedzictwu. Niestety liczba dóbr światowego dziedzictwa, dla których opracowano odpowiedni plan ograniczania ryzyka katastrof, jest zaskakująco niska. Z jednej strony występuje powszechne przeświadczenie, że katastrofy to zjawiska występujące poza ludzką wolą i kontrolą, wobec których niewiele można zrobić. Z drugiej strony zarządzający dziedzictwem oraz decydenci wykazują tendencję do skupiania swojej uwagi i środków na tym, co w ich przeświadczeniu stanowi realny priorytet dla ich dóbr, a więc na zagadnieniu presji rozwoju, a także na postępującym codziennym starzeniu się dóbr, wynikającym z powolnych, kumulujących się procesów, które można „zaobserwować”. Rzeczywistość jest jednak inna, bowiem katastrofy stanowią konsekwencję zagrożeń i wrażliwości na oddziaływanie zjawisk będących efektem całego szeregu czynników wchodzących ze sobą w złożone interakcje, z których wiele w dużym stopniu podlega kontroli człowieka. Oznacza to zatem, że można im także zapobiegać, czy też przynajmniej znacząco ograniczać ich konsekwencje. Dlatego też ograniczenie ryzyka występowania katastrof należy uznać za priorytet, którym zarządcy dziedzictwem powinni się zająć.

Skip to content