Seminarium “Kształtowanie nowej architektury w środowisku zabytkowym”
Powrót
Gdansk aktual
Data publikacji: 4 listopada 2022

Zagadnienie kształtowania przestrzeni miejskich w sposób spójny i kompleksowy, z uwzględnieniem obiektów zabytkowych jest jednym z ważniejszych problemów współczesnej urbanistyki. W ramach rozmów o obszarach ochrony zabytków jak i kreowania nowych rozwiązań architektonicznych i urbanistycznych, 3 listopada w Gdańsku, odbyło się seminarium „Kształtowanie nowej architektury w środowisku zabytkowym”. W wydarzeniu wzięła udział wicedyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa, dr hab. Monika Bogdanowska.

Współczesne procesy urbanizacyjne w wielu wypadkach wiążą się z przekształcaniem istniejących obszarów. Przemiany dotykają również przestrzeni o walorach historycznych i kulturowych. Z uwagi na szczególny charakter tych obszarów oraz pojawiające się wymogi związane z ochroną konserwatorską, inwestycje te wymagają szczególnej rozwagi. Celem seminarium była dyskusja na temat zagadnień związanych z wkomponowywaniem nowej architektury w zabytkowe środowiska miejskie.

Podczas wykładu wprowadzającego pt. Rozważania o plombowaniu historycznych miast wicedyrektor NID, dr hab. Monika Bogdanowska, przedstawiła przykłady współczesnych ekspansywnych realizacji na terenie historycznego centrum Krakowa. Zwróciła jednocześnie uwagę na istotę doktryny konserwatorskiej wynikającej z zapisów Karty Weneckiej, a także na pokusę nadinterpretacji jej treści.

Szczególną uwagę, ze względu na miejsce spotkania, zwrócono na obszar historycznego śródmieścia Gdańska, przywołując zarówno ponad stuletnie spory o kształt architektoniczny tego obszaru, jak i wskazując na współczesne wyzwania projektowe. Tomasz Błyskosz, kierownik Oddziału Terenowego Narodowego Instytutu Dziedzictwa w Gdańsku podczas swojego wykładu przedstawił uwarunkowania konserwatorskie wynikające z wpisu do rejestru układu urbanistycznego historycznego Śródmieścia Gdańska. Kierownik Oddziału Terenowego NID nakreślił również zasady konserwatorskie, jakie powinny być stosowane w odniesieniu do nowych inwestycji tj. m.in. lokalizowania nowej zabudowy na historycznych podziałach parcelacyjnych, zachowania siatki ulic czy wpisywania skali nowej zabudowy z zasadą respektowania zabytkowego sąsiedztwa i otoczenia.

Spotkanie było okazją do przedstawienia stanowisk zarówno specjalistów z obszaru ochrony zabytków, jak i kreowania nowych rozwiązań architektonicznych i urbanistycznych.

Skip to content