Schemat Dokumentacji Konserwatorskiej jest zbiorem wytycznych, dotyczących opracowywania dokumentacji dla zabytku ruchomego, przy którym przeprowadzono prace konserwatorskie. Prace nad rozwiązaniami, które znalazły się w tym
Schemacie, prowadzone były od lat 70. XX wieku a w przygotowaniu ich wzięło udział wielu wybitnych naukowców, specjalistów zajmujących się konserwacją różnego typu dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego. Wdrożenie zasad sporządzania dokumentacji konserwatorskich spowodowało, że prawie wszystkie wykonywane po 1977 r. prace opisywane były w sposób jednorodny. Na przestrzeni wielu lat praktyki posługiwania się
Schematem dokumentacji konserwatorskiej, wprowadzano w zaleceniach zmiany i korekty zmierzające do unowocześnienia
Schematu uwzględniającego specyfikę poszczególnych obiektów zabytkowych jednocześnie ujednolicającego opis prac konserwatorskich. Obecny
Schemat jest efektem kompromisu wypracowanego w dyskusji prowadzonej przez szerokie środowisko konserwatorskie i wynika z różnych doświadczeń konserwatorskich oraz dokumentacyjnych. Obowiązująca, zaktualizowana wersja wprowadza tylko kosmetyczne zmiany dostosowujące narzędzie informatyczne do stosowanego obecnie oprogramowania.
Dodatkowo wprowadzono zalecenie przygotowania osobnego egzemplarza elektronicznej wersji formularza KARTY IDENTYFIKACYJNEJ ZABYTKU I DOKUMENTACJI z prac zakończonych i odebranych przez WKZ lub przez innego zleceniodawcę, który po wypełnieniu powinien zostać wysłany do Narodowego Instytutu Dziedzictwa na adres:
infoKBDK@nid.pl .
Pliki do pobrania:
KDv2_0
O Kreatorze Dokumentacji.doc
WYBIERZ WOJEWÓDZTWO 
